میشه خاموش نباشین لطفآ
تو یه روزگاری گیر کردم که نمیدونم باید چه غلطی بکنم
تنها چیزی که به فکرم رسید یه وبلاگ دیگه بود
چرا ؟
نمیدونم
نمیدونم تا کی اینجا موندگارم
اما واسم دعا کنید
دعا کنید از دست ندم تمام اون چیزاهایی رو که با بدبختی ساختم.
.
.
.
از این به بعد
به علت یه سری مشکلات
تمام پستا رمز دارن
هر کس رمزو می خواد لطف کنه آدرس بذاره برام
ممنون
دوستون دارم
نفس.
می دونم دیگه اینجا سوت و کور شده
و شاید کم کسی باشه که این پست رو بخونه
اما واسه اون یکی دو نفری که هستن و گفتن چرا نمی نویسی اومدم
روزگار بد جوری بامن تا کرده
دارم فقط روزامو می گذرونم
یه جوری می گذره که خودمم نمی فهمم کی شب شده
بعد از این همه جنگیدن
به یه بی حسی رسیدم
سکون
مثل دریایی که حتی موجم نداره
یه جورایی راضی شدم به تقدیر
خستم
حوصله ی جنگیدن ندارم
اونایی که تو جریان کارای من بودن می دونن که تصمیمم چی بود
اومدم بگم نشد
نتونستم
از هیچ کس نتونستم بگذرم
و هنوز توی دنیای خودم با خودم درگیرم
سعی می کنم
اما یه غمی دارم که....
اونی که عاشق می فهمه چی می گم
حتی اگر از عشقت بگذریو بری
باز هم تا آخر عمر با تو میمونه
جلوی چشمته
توی قلبته
نمیشه بیرونش کرد
بگذریم
دارم زندگی می کنم
ساده ساکت ساکن بی هیچ هیجانی معمولی
واسه ی دیگران
باز هم واسه ی دیگران....
منو ببخشین
دوستون دارم
نفس.
همین
باقی شو بعدا می گم
دوستون دارم
نفس
خسته گیهامو بگیرید